Yağmur Damlası

Kimsin, bilmiyorum. Öğrenmek için hevesli miyim, pek sanmıyorum. . Bence o'nun tarafından sevilmek sahip olduğun en değerli servetin. Kaybetmeden anlamanı ümit ediyorum. Ve bu satırlar o'ndan sana:


"Yazın öğle saatlerinde önce bir sıcaklık çöker sonra sabah beklemediğin ama sıcaklıkla anladığın yağmur bastırır ya hani öyle hissediyorum şuan kendimi...

Zaten ilişkimiz de böyle değil miydi ? Sorun şu ki ben o sabahlarda yaşadığım yaz günlerini daha önce hiç görmemiştim. Harika..

Ve yağmurun da her türlüsünden nefret ederim.

Hani böyle inanılmaz bir sabaha uyanırsın; dinç, istekli... Oraya da gideyim, buraya da.. Onu da göreyim, bunu da, en güzel elbiselerimi giyeyim... Çıkarsın ve yağmur başlar, güneş gözlüğün elinde patlar, hevesin kırılır. Heh, işte tam öyle bir şey bu. Bulutların üstünden paraşütsüz bir anda yere çakılmak gibi.

Aslında yağmur damlalarından farksız.

Bulutumsun sen benim, ihtiyacım var sana. Birgün göndereceksin beni. İkimiz de biliyoruz bunu ama sanki bir daha hiç yağmur yağmayacak mı?

Keşke hep havanın kapalı olduğu ama yağmurun hiç yağmayacağı bir yerde olabilseydik, seninle."